บทที่ 18 จุกลิ้นปี่จะตายอยู่แล้วโว้ยยยยยยยยย

“เพราะหึงไงครับ”

“อึก!”

“แค่นี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ” รอยยิ้มจุดขึ้นที่ริมฝีปาก หากแต่ส่งไปไม่ถึงดวงตา แต่เพียงไม่นานก็จางหายไป กลับกลายมาเป็นคุณสิงห์คนเดิม เพิ่มเติมคือขยับเอวแรงขึ้นอีก!!

“พะ พะ พี่สิงห์ครับ”

“หื้มมม อ้อนไปพี่ก็ไม่ใจอ่อนหรอกนะครับ” เตโชได้แต่อึกอัก พูดคำใดไม่ออกคือ..... จุกลิ้นปี...